วันศุกร์ที่ 7 พฤศจิกายน พ.ศ. 2551

เอื้องเต่าทอง


วงศ์ย่อย : Epidendroideae
ชื่อวิทยาศาสตร์ : Eria ornata ( Blume ) Lindl.
ชื่อไทย : เต่าทอง

ต้น : เป็นกล้วยไม้อิงอาศัย ลำลูกกล้วยเป็นหัวรูปรี ต้นมักจะแบนเล็กน้อย ผิวเรียบ ตามข้อมีเยื่อกาบใบติดอยู่ เส้นผ่าศูนย์กลางต้น 2.5 - 3 ซม. สูง 6 - 8 ซม. หัวเรียงตัวบนเหง้า ห่างกัน 5 - 10 ซม.
ใบ : ใบรูปรีแกมขอบขนาน แผ่นใบค่อนข้างหนา เหนียว แต่ไม่แข็ง มี 4 - 5 ใบต่อลำลูกกล้วย ใบเกิดใกล้ยอด ขนาดใบ กว้าง 3 - 4 ซม. ยาว 12 - 20 ซม.
ดอก : ช่อดอกเกิดจากแขนงที่จะเจริญเป็นหน่อใหม่ด้านข้างของหัวเดิม ทั้งช่อสูง 25 - 30 ซม. ก้านและแกนช่อตรง หรือปลายโค้งเล็กน้อย มีใบประดับรูปไข่ กว้างประมาณ 2 - 2.5 ซม. ยาวประมาณ 3 - 4 ซม.สีเหลืองอมส้ม หรือสีแสด เรียงเป็นระยะตลอดแกนช่อ ขนาดดอกประมาณ 1.5 ซม. กลีบห่อปลายกางเล็กน้อย ผิวด้านนอกของกลีบเลี้ยงและก้านดอกมีขนสั้นละเอียด
ฤดูดอก : กรกฎาคม - สิงหาคม
แหล่งที่พบในประเทศไทย : เขาหินปูนทางภาคใต้
เขตการกระจายพันธุ์ : ภูมิภาคมาเลเซีย

ไม่มีความคิดเห็น: