วันศุกร์ที่ 6 มิถุนายน พ.ศ. 2551

เอื้องนางชี


วงศ์ย่อย :Epidendroideae
ชื่อวิทยาศาสตร์ : Dendrobium virgineum Rchb. f.
ชื่อสามัญไทย : เอื้องนางชี
ชื่ออื่น : เอื้องชีปะขาว
ต้น : ต้นเป็นลำกลม ยาว 20 – 40 ซม. เส้นผ่าศูนย์กลางต้น 7 – 10 มม. โคนเรียวสอบ ผิวแห้งเป็นร่องตื้น มีขนสั้นสีดำละเอียดบริเวณใกล้ยอด ต้นขึ้นเป็นกอเอนหลายทิศทาง
ใบ : ใบรูปขอบขนานแกมรูปรี กว้าง 2 ซม. ยาว 6 – 8 ซม. ปลายใบเว้าหยักมน แผ่นใบค่อนข้างหนาและเหนียว
ดอก : ช่อดอกเกิดใกล้ปลายยอด ก้านช่อสั้น ในช่อมี 4 – 6 ดอก ขนาดดอกประมาร 4 ซม. กลีบทุกกลีบสีขาว ปลายกลีบมน ขอบเป็นคลื่น บริเวณแนวกลางกลีบปากอาจมีแต้มสีแสด หรือแดง ดอกบานทนหลายวัน
ฤดูดอก : มิถุนายน - ตุลาคม
แหล่งที่พบในประเทศไทย : ป่าดิบแล้ง และป่าเบญจพรรณทางภาคตะวันออกเฉียงเหนือ และภาคตะวันออก
เขตการกระจายพันธุ์ : พม่า ลาว และเวียดนาม

ไม่มีความคิดเห็น: